Profesor nauk rolniczych, Rektor SGGW i Wiceprzewodniczący KRASP w latach 2016-2020, Profesor Honorowy Podolskiego Państwowego Uniwersytetu Rolniczo–Technicznego w Kamieńcu Podolskim na Ukrainie. Uznany specjalista z zakresu metabolizmu azotowego zbóż i przedżniwnego porastania ziarniaków. Twórca oryginalnej szkoły naukowej biochemii pszenżyta, którego dorobek uznaje się za najbardziej wszechstronne kompendium wiedzy biochemicznej z elementami fizjologii i cytologii pszenżyta.

Od 1974 r. pracuje jako nauczyciel akademicki w SGGW. Pełnił funkcje m.in. kierownika Katedry Biochemii (1994-2008), prodziekana ds. dydaktyki (1999-2002), prodziekana ds. nauki (2002-2005), prorektora ds. rozwoju (2008-2012), prorektora ds. rozwoju i I Zastępcy Rektora (2012-2016). Był przewodniczącym kilkunastu komisji senackich, rektorskich i uczelnianych. Jako przewodniczący Rektorskiej Komisji ds. Rozwoju współtworzył strategię Uczelni na lata 2011-2020. Obecnie jest profesorem w Katedrze Biochemii i Mikrobiologii Instytutu Biologii SGGW.

W pracy naukowo-badawczej koncentruje się na zagadnieniach z zakresu biochemii i enzymologii. Autor badań nad dehydrogenazą glutaminianową i syntetazą glutaminy w siewkach żyta, których wyniki były pierwszymi w świecie doniesieniami o występowaniu nowo odkrytego cyklu GS-GOGAT w liściach tego gatunku roślin. Prowadził badania dotyczące m.in. asymilacji azotu nieorganicznego u roślin, funkcji fizjologicznych glutationu oraz mechanizmów biochemicznych odporności zbóż na porastanie. Był kierownikiem 8 i głównym wykonawcą 4 projektów naukowo-badawczych o wielkim znaczeniu praktycznym finansowanych przez KBN, NCN, MNiSW.

Odbył krajowe i zagraniczne staże naukowe m.in. na Wydziale Biologii Uniwersytetu Carleton w Ottawie,  w Instytucie Biochemii Akademii Nauk w Moskwie, w Federalnym Centrum Badań nad Zbożami i Ziemniakami w Detmolt (Niemcy).

Dorobek publikacyjny Profesora W. Bielawskiego obejmuje 114 prac naukowych, w tym 57 opublikowanych w czasopismach z IF oraz 7 z obszaru dydaktyki. Znaczącą pozycję zajmują w nim nowatorskie badania przeprowadzone we współpracy z Instytutem Biochemii Uniwersytetu Carleton w Ottawie, cytowane zarówno w pracach oryginalnych, jak i przeglądowych. 

Profesor W. Bielawski jest autorem recenzji kilkunastu grantów KBN, ponad 150 recenzji publikacji naukowych oraz kilku projektów unijnych. Opracował 12 recenzji doktorskich, 5 habilitacyjnych, 4 dorobku naukowego i dydaktycznego w postępowaniu o nadanie tytułu profesora, 11 dorobku naukowego na stanowisko profesora zwyczajnego i nadzwyczajnego. Jest promotorem 11 przewodów doktorskich, w tym 9 obronionych z wyróżnieniem.

Pełniąc przez 5 kadencji funkcję kierownika Katedry Biochemii SGGW, Profesor W. Bielawski przyczynił się do jej unowocześnienia. Zmodernizował i opracował z zespołem dydaktycznym nowe programy wykładów i ćwiczeń dla studentów wnosząc znaczący wkład w tworzenie nowych kierunków kształcenia w SGGW. Kierował Zamiejscowym Ośrodkiem Dydaktycznym w Łowiczu oraz Zamiejscowym Ośrodkiem Dydaktycznym w Leśnej Podlaskiej, dzięki którym kilka tysięcy absolwentów tych ośrodków uzyskało dyplom inżyniera rolnictwa.

Podczas prawie 50 letniej pracy na Uczelni prowadził wykłady z biochemii roślin, biochemii zwierząt, biochemii żywności, enzymologii i technik biochemicznych, biologii molekularnej, przemian związków azotowych w glebie i roślinie. Jest współautorem lub współredaktorem 7 skryptów dydaktycznych.

Jako rektor SGGW zintensyfikował także działania mające na celu aktywizację kadry naukowej i pracowników, wprowadzając nowe systemy motywacyjne oraz tworząc szersze możliwości aplikowania o granty i fundusze na badania poza Uczelnią. Mając na względzie rozwój nauki w SGGW wprowadził coroczne wyróżnienia dla wybitnych pracowników za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne, a wysokość własnego funduszu stypendialnego wzrosła czterokrotnie.

Za kadencji Profesora W. Bielawskiego w SGGW powstały nowoczesne centra badawcze: Centrum Medycyny Regeneracyjnej, Centrum Badawczo-Rozwojowe Żywności i Żywienia oraz zainicjowano budowę Innowacyjnego Centrum Nauk Żywieniowych. Oddano także do użytku budynek dla Samodzielnej Pracowni Pszczelarstwa będący doskonałym zapleczem naukowo-dydaktycznym.

Prof. W. Bielawski pełnił wiele funkcji poza SGGW. Jako wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich – KRASP (2016-2020) aktywnie uczestniczył w pracach komisji i podkomisji sejmowych nad nowym prawem o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Biochemicznego (1992-), Polskiego Towarzystwa Botanicznego (2000-),  Komitetu Monitorującego Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2021, Komitetu ds. Przedsiębiorczości Akademickiej Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii (2013-). W latach 2002-2005 był rzecznikiem dyscyplinarnym przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 2018 r. jest członkiem kapituły konkursu „Dyplomy dla Warszawy”, w którym przyznawane są nagrody autorom najlepszych rozpraw doktorskich i prac magisterskich z zakresu wszelkich specjalności naukowych dotyczących społeczno-gospodarczego rozwoju Warszawy. W latach 2005-2009 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Rolnictwa i Biologii.

Za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne został odznaczony m.in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Odznaką Honorową „Zasłużony dla Rolnictwa”, Złotą Odznaką Honorową „Za Zasługi dla SGGW”, medalem XXX-lecia „Solidarności”, medalem „Zasłużony dla Wschodnioeuropejskiego Uniwersytetu im. Łesi Ukrainki w Łucku”, medalem „Zasłużony dla Grodzieńskiego Państwowego Uniwersytetu Rolniczego na Białorusi”,  medalem „Zasłużony dla Powiatu Bialskiego” i medalem „Zasłużony dla Powiatu Skierniewickiego”. Otrzymał Kordelas Leśnika Polskiego – najwyższe odznaczenie przyznawane przez Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych dla osób wspierających ideę polskiego leśnictwa, Odznakę Okolicznościową Ministra Spraw Wewnętrznych I Administracji – „Medal Stulecia Utworzenia Policji Państwowej”. Został uhonorowany Nagrodą Edukacyjną Prezydenta m. st. Warszawy w kategorii „Najlepszy nauczyciel akademicki” oraz nagrodą w Konkursie Zasłużony Promotor Agrobiznesu RP.